Pani Małgorzata Kidawa-Błońska
Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej
Szanowna Pani Marszałek!
W imieniu grupy przedstawicieli środowisk najżywiej zainteresowanych programem systemowej reformy systemu ochrony zdrowia psychicznego, w tym lecznictwa psychiatrycznego w Polsce uprzejmie proszę o działania, które mogą wydłużyć refleksję i nie doprowadzić do propozycji wchłonięcia Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego przez Narodowy Program Zdrowia, w związku z rozpatrywaną w Sejmie Ustawą o zdrowiu publicznym (art. 20. pkt 1 i 2 procedowanej ustawy).
Naszym zdaniem zmiana statusu prawnego NPOZP:
- pozbawia go rangi regulacji ustawowej
- buduje iluzje prawne – żadne z zadań zdrowia publicznego (art. 2 Uzp) nie dotyczy reformy systemu opieki psychiatrycznej, a wpisanie chaotycznie formułowanych zadań modernizacyjnych do NPZ nie obliguje do tej fundamentalnej, niełatwej zmiany,
- gubi zapis strategii reformatorskiej zmiany modelu opieki psychiatrycznej,
- zaciera przejrzystość i wyrazistość proponowanej koncepcji i celu reformy
- nie wskazuje ciała inicjującego, koordynującego i monitorującego przebieg zmiany,
- nie adresuje konkretnych zadań do wykonania ani wskaźników ich realizacji,
- nie zwiększa finansowania, a przewidywane w Uzp środki na realizację celu operacyjnego C (NPOZP 2016-2020) pozostają w całkowitej dysproporcji do koniecznych nakładów na niezbędne inwestycje i bieżące funkcjonowanie, nie przewidują też żadnych nowych mechanizmów finansowania.
W tej sytuacji, proponowana zmiana rangi, roli i zadań NPOZP może zniweczyć nadzieję na kontynuowanie reformy opieki psychiatrycznej w Polsce, zniechęcać do dobrych praktyk tam, gdzie zostały zainicjowane, konserwować złe praktyki i potęgować przekonanie o dyskryminującym podejściu do problemów opieki psychiatrycznej i jej użytkowników.
Andrzej Cechnicki
Przewodniczący Ogólnopolskiego POROZUMIENIA na rzecz osób realizacji NPOZP
______________________
ps. W Sejmie jest dyskutowana i szybko głosowana propozycja likwidacji Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego realizowanego z takim trudem od 2008 roku przez szerokie środowisko profesjonalistów, rodzin i pacjentów w bliskiej współpracy z lokalnym samorządem, któremu bliska jest idea humanistycznej i zorientowanej na osobę reformy opieki psychiatrycznej w naszym Kraju.
Pomóżcie nam zatrzymać ten proces.
Wysyłajcie faxem na adres biura sejmowego list o podobnej treści do Pani Marszałek Sejmu.
Powiadamiajcie o zaistniałej sytuacji wszystkie środowiska w kraju, proście o pomoc autorytety i media.
To jest najwyższy stopień lekceważenia i niesprawiedliwości wobec osób chorujących psychicznie.
Ta sytuacja dotyka 25% obywateli naszego kraju które mają problemy ze zdrowiem psychicznym. Nie możemy do niej dopuścić.